Bilaal (Radhiyallahu ‘Anhu) Akitoa Adhaan Juu Ya Ka’bah Shareef

Katika hafla ya Fath-ul-Makkah (ushindi wa Makkah), Rasulullah (Sallallahu ‘Alaihi Wasallam) aliingia ndani ya Ka’bah Shareef na Bilaal (Radhiyallahu’ Anhu) na Usamah (Radhiyallallahu). Wakati huo, Msikiti ulijaa na maquraish ambao walikuwa kwenye safu, kumuangalia Rasulullah (Sallallahu ‘Alaihi Wasallam) kuona nini atakalofanya na jinsi atakavyoshughulika na maquraish ambao walikuwa wamewafukuza Makka Mukarramah miaka michache iliyopita.

Baadhi ya maquraish waliangaliakatika eneo la mlima karibu na Makkah Mukarramah na maquraish wengine walikimbia na kujificha.

Ilikuwa kwenye hafla hii ya kihistoria ambayo Rasulullah (Sallallahu ‘Alaihi wasallam) aliamuru Bilaal (Radhiyallahu ‘Anhu) kupanda juu ya Ka’bah Shareef na kutoa Adhaan ya dhuhr.

Wakati Bilaal (Radhiyallahu ‘Anhu) alipopanda Ka’bah Shareef ili atoe Adhaan, Attaab bin Aseed, Haarith Bin Hishaam, Suhail bin Amr na Abu Sufyaan walikuwa miongoni mwa maquraish waliokaa katika eneo Karibu na Ka’bah Shareef.

Baada ya kumuona Bilaal (Radhiyallahu ‘Anhu) akitoa Adhaan, Attaab bin Aseed alisema, “Mwenyezi Mungu amemheshimu baba yangu, Aseed, kwa kumchukua Mbali na ulimwengu huu kabla ya siku hii, na hivyo kumwokoa asisikie Adhaan ikitolewa leo! Kama angekuwa hai na kusikia adhaan hii, angekasirika sana! ”

Haarith bin Hishaam alikuwa amechukua kiapo na akasema, “Ikiwa ningeona dini hii kuwa ya kweli na nikaona kuwa anatuita kwenye haqqi, basi ningemfuata.” Haarith, hata hivyo, pia alitoa maoni yafuatayo ya dharau, akimtukana Bilaal (Radhiyallahu ‘Anhu) “Muhammed (Sallallahu ‘alaihi wasallam) akuweza kumpata mtu yoyote wa kutoa Adhaan kasoro huyu jogoo mweusi? ”

Suhail bin Amr alisema, “Ikiwa Mwenyezi Mungu hapendi kitu, atalibadilisha.”

Abu Sufyaan alisema, “Sitasema chochote kwani ninaogopa kwamba mawe haya yatamjulisha Nabi (Sallallahu ‘Alaihi Wasallam) ya kile nilichosema.”

Mara tu walipoongea, Jibreel (‘Alaihis Salaam) alifika kwa Nabi (Sallallahu’ Alaihi Wasallam) na kumwambia juu ya taarifa ambazo watu hawa walikuwa wamesema.

Nabi (Sallallahu ‘Alaihi Wasallam) aliwaita na kuwaambia, “Nimefahamishwa juu ya maelezo ambayo mliyasema.” Kisha akaarifu kila mmoja wao kuhusu taarifa halisi ambayo alitoa.

Haarith na Attaab walishangaa na mara moja walikubali Uislamu wakisema, “Tunashuhudia kuwa wewe ndiye mjumbe ya Mwenyezi Mungu kama ulivyo tujulishe juu ya maelezo yetu ya siri! Hakukuwa na mtu mwingine aliyekuwepo na sisi katika mkutano huo ambaye angeweza kukujia na kukujulisha juu ya kile tulichokuwa tumesema! ”

Ilikuwa wakati huo Mwenyezi Mungu (subhaanahu wata’ala) alishusha aya ifuatayo ya Qur’ani Majeed:

يأَيُّهَا النَّاسُ إِنَّا خَلَقْنَاكُم مِّن ذَكَرٍ وَأُنثَى وَجَعَلْنَكُمْ شُعُوبًا وَقَبَابِلَ لِتَعَارَفُوْا إِنَّ أَكْرَمَكُمْ عِندَ اللَه أَتْقَاكُمْ إِنَّ اللَّهَ عَلِيمٌ خَبِيْرٌ

Enyi watu! Hakika Sisi tumekuumbeni kutokana na mwanamume na mwanamke (yaani Nabi Aadam (alaihis salaam) na mke wake hawaa (alaihas salaam). Na tumekujaalieni kuwa ni mataifa na makabila ili mjuane. Hakika aliye mtukufu zaidi kati yenu kwa Mwenyezi Mungu ni huyo aliye na taqwa( kuwa na hofu ya Allah Ta’ala) zaidi kati yenu na Allah Ta’ala nimjuzi zaidi (kwa yote yanayotokea)”.  (Surah Hujaraat)

(Tafseer Baghawi 4/195, Ibn Hishaam 4/43, Subulul Hudaa war Rashaad 5/248, Zaadul Ma‘aad 3/358-361)