Majeraha Katika Njia Ya Allah Ta’ala

Hafs bin Khaalid (rahimahullah) anasimulia kwamba mzee mmoja aliyetoka Mowsil alimwambia yafuatayo:

Wakati fulani nilifuatana na Zubair (Radhiyallahu ‘anhu) moja kati ya safari zake. Wakati wa safari, tukiwa katika ardhi iliyo wazi, isiyo na maji, Zubair (Radhiya Allaahu ‘anhu) alihitaji kufanya ghusl la fardh. Akaniambia hivi: “Nifiche (kwa kitambaa ili niweze kufanya ghusl).” Nilimficha hivyo, na nilipokuwa nikimficha, niliona makovu kwenye sehemu ya juu ya mwili wake kutokana na kupigwa na panga. Nikamwambia hivi: “Wallahi! Nimeona makovu kwenye mwili wako lakini sijawahi kuona makovu kama haya kwa mtu mwingine yoyote! Zubair (Radhiya Allaahu ‘anhu) akaniuliza, “Je, kweli uliyaona?” Nilipomjibu kuwa hakika nimeyaona makovu, alisema: “Wallahi! Hakuna kovu mwilini mwangu isipokuwa yale nilizozipata pindi nilikuwa na Rasulullah (Sallallahu ‘alaihi wasallam) wakati nikipigana na makafiri katika njia ya Allah Ta’ala. (Tahzeeb-ul-Kamaal 9/321)

Urwah (rahimahullah) anasimulia, “Zubair (Radhiya Allaahu ‘anhu) alipata majeraha makubwa matatu kwenye mwili wake kutokana na kupigwa na panga. Moja ilikuwa juu ya bega lake, na (ilikuwa kubwa sana kwamba) nilikuwa nikingiza vidole vyangu ndani yake (tundu liliachwa baada ya jeraha kupona). Zubair (Radhiya Allaahu ‘anhu) alipata majeraha mawili katika Siku ya Badr na moja katika Siku ya Yarmuk.” (Siyar ‘A’laam min Nubalaa 3/33)