Miswar bin Makhramah (Radhiya Allaahu anhu) anaripoti:
Abdur Rahmaan bin Auf (Radhiya Allaahu ‘anhu) wakati fulani aliuzisha shamba la mizabibu kwa Uthmaan (Radhiyallahu ‘Anhu) kwa dinars elfu arobaini.
Wakati Abdur Rahmaan (Radhiyallahu ‘Anhu) alipokea pesa hizo kutoka kwa Uthmaan, hapo hapo alizigawa kwa wake waliobarikiwa wa Rasulullah (Sallallahu alaihi wasallam), aamuhaajireen, watu wa kabila – Banu Zuhrah na wamasikini waislamu.
Miswar (Radhiyallahu anhu) alisema: “Nilikwenda kwa Aaishah (Radhiyallahu ‘anha) (kumpa pesa hizo ambayo Abdur Rahmaan bin Auf (Radhiyallahu ‘anhu) alikuwa amemgawia).
Wakati nilikabidhi pesa hizo kwake, aliuliza, ‘Ni nani alionipa mali hizi?’ Nikamjibu, ‘Abdur Rahmaan bin auf. Alisema, ‘Rasulullah (Sallallahu’ Alaihi Wasallam) alisema: “Ni wale waja tu ambao watabaki thabiti (juu ya Deen na vitendo vya uchamungu na ukarimu) ndio watakuonyesha ukarimu baada ya kufariki kwangu.”
Aaishah (Radhiyallahu ‘Anha) kisha akamuombea dua hiyo hiyo Abdur Rahmaan bin Auf (Radhiya Allaahu ‘anhu) ambayo Rasulullah (Sallallahu alaihi wasallam) alimuombea wakati wa uhai wake, “Mwenyezi Mungu ambariki Ibnu Awf (akimaanisha Abdur Rahmaan bin Awf) kwa heshima ya kunywa kutoka kwenye mfereji wa Salsabeel katika Jannah.”’
Kumbuka: Dinaars elfu 40 ni sawa sawa na takriban Randi milioni 200 leo. (Al-Mustadrak ‘alas Sahihayn, #5444)